Artun'un Karalama Defteri

Hayatın, sınırları kimi zaman belirsiz, kimi zaman da gayet net olan dönemleri vardır. Mesela profesyonel yaşamın sınırları; ergenlik, çocukluk, yaşlılık gibi ana dönemlere göre daha keskindir. Hele şirketlere göre kendi içinde de bölerseniz, işe giriş-çıkış tarihi kadar netleştirebilirsiniz. Peki o dönemde kazandıklarınızı, kaybettiklerinizi, öğrendiklerinizi bu kadar kesin belirtebilir misiniz?

Hexagon Studio’da istifamın ardından geçirdiğim son iki ayda bu soruya biraz cevap aradım. 7 yıl, 4 aylık bu sürenin 33 yıllık hayatımın yaklaşık beşte birini kapladığı düşünüldüğünde; hele bebeklik, çocukluk gibi bilinçsiz dönemler atıldığında ister istemez bu kadar uzun bir dönemin kişi üzerindeki etkisi artıyor.

Hexagon Studio 2010 İftar Etkinliği (Ağustos 2010)

İlk şirketim olan Figes’te 1.5 yıl geçirdim. İş hayatının dinamiklerini, işimin (CAE analizleri) temel mantığını, ofis hayatının kendine has özelliklerini orada öğrenmiştim. Hexagon için bana çok verimli bir hazırlık ortamı sağladığını, burada çalışırken anlamaya başladım. Bilhassa daha küçük ve daha az kurumsal olması bakımından Hexagon’da yaşadığım kimi olaylarda bana farklı bir bakış açısı kattığını düşünüyorum.

Fakat gerçek iş yaşamıma Hexagon ile başladığımı rahatlıkla söyleyebilirim. Çünkü gerçek ve büyük bir projeyi başından sonuna kadar, ilk kez burada tamamladım. Bir AR-GE mühendisi için bir projeyi tamamlamak, çok önemli bir aşama. Bir mühendisin veya teknikerin konusuna iyi-kötü hakim olabilmesi adına iki büyük projeyi bitirmesi gerektiği, zaten dünyada kabul gören bir düşünce.

İlk New York Taxi Prototipinin Bitişi (Temmuz 2011)

Geriye baktığımda irili ufaklı 2 ticari araç, 4 otobüs, 3 minibüs, 1 kamyon kabini, 1 H2020 (AB destekli AR-GE) ve 3 TEYDEB (TÜBİTAK destekli AR-GE) projesini sevaplarıyla günahlarıyla bitirdiğimi söyleyebilirim ki bu projelere ait varyasyonlara hiç girmiyorum. Bunlardan edindiğim deneyim gerçekten muazzam ölçekte. Bu sektörde edinilecek deneyimin ucu bucağı olmasa da 7 yılda bu projelerin içinde olmak bile gurur vericiydi.

Bu projelerde ülkenin en iyi mühendislerinden bazılarıyla çalışma fırsatı yakalamam da ayrı bir şanstı. Bilhassa 2010-2012 döneminde deneyimsiz olsak da ufku açık, vizyonu geniş, beraber çalışmaya yatkın çok özel insanlarla omuz omuza çalıştık. Beyin fırtınaları, tartışmalar, gece yarılarına kadar mesailer, ilginç anılar… Kanımca AR-GE projeleri için takım çalışmasının ve uyumunun; bireysel zeka, bilgi birikimi, deneyim ve finansal desteğin yanında ne kadar önemli bir parametre olduğunu kanıtlayan zamanlardı. Keza yıllar içinde aynı ekipte çalıştığım başta Caner olmak üzere Emin, Oytun, Şener, Deniz ve Okan; beni devamlı zorladıklarından gelişmeme ve bilgilenmeme sebep olan ana faktörlerden oldular.

Ocak 2015’teki Araç Entegrasyon ve NVH Takımı (tek eksik Umut)

Son olarak profesyonel yaşamımın yanında, bu 7 yılın çoğunu ofiste geçirdiğimden özel hayatıma da etki ettiğini söylemeliyim. Ofisin Gebze ve Şekerpınar’da ücra yerlerde olması, kaliteli geçirdiğim günlük zamanı oldukça azaltsa da birçok arkadaş ve dostu da hayatıma kazandırdı, bana birçok güzel anı hediye etti.

Böylece benim için önemli bir dönem sona eriyor. Beni değiştiren, olgunlaştıran, eviren, büyüten bir dönem… Hexagon’u hayatım boyunca minnetle ve sevgiyle anacağım. Umarım Hexagon Studio’nun da yolu hep açık olur. Bu markaya, ofise ve aileye ufak da olsa kendimden bir şey kattıysam, ne mutlu bana!