Artun'un Karalama Defteri

Bu blog açılalı yaklaşık 3 ay oldu, hala daha bir açılış yazısı yazacağım. Lakin dün Radikal’de okuduğum ‘Twitter blogların pabucunu dama mı attı?’ yazısı üzerine artık bu yeni blogu niye açtığım, neden blogladığım hakkında yazmak istedim.

‘Blog’ kelimesi, Jorn Barger tarafından ilk defa kullanılan ‘weblog’ (internet kütüğü) kelimesinin Peter Merholz tarafından kısaltılmış hali. Yani, internet üzerinde tutulan kütük (belge) demek. [1]

Ben yazmaya orta okulda film eleştirisi yazarak başladım lakin bu eleştirileri hiçbir yerde yayınlamadım. Neredeyse 6 yıl, birkaç arkadaşım dışında kimsenin okumadığı yazılar yazdım. Hepsi de sinema hakkındaydı. Sonra İTÜ’de ‘Ortabahçe’ dergisinde yazmaya başladım. Uzun soluklu olan bir süreçte, sinemanın yanında gezi yazıları da kaleme aldım. Bu sıralarda da İTÜ’nün bana verdiği sayfada bazen yazılar yayınladım ama çok seyrek olarak. Sanırım çoğunu kimse fark etmemiştir ve ne yazık ki bu yazıları kaybettim. 2007’de ise artık zamanın geldiğine inanıp ilk blogumu açtım: http://artunbotke.blogspot.com’u. Burada oldukça deneysel, pek kimsenin okumadığı yazılar yazdım. Bu sayfanın ziyaretçisi sanırım 20’yi geçmemiştir. Bunda sayfanın hiçbir görselinin olmamasının, hatta oldukça karanlık bir arka plana sahip olmasının payı çoktur. Tabii, hiç düzenli yazmamamın payı da var. Kimi zaman ayda bir, kimi zaman haftada dört yazı yayınladım. Tamamen zevkime göre.

Burada artık, neden blogladığıma gelebiliriz. Yazmayı seviyorum. Çok büyük bir yeteneğim olmadığının farkındayım. Ama bazı şeyleri paylaşmayı seviyorum. Kırarak dökerek de olsa yazmayı öğrenmek istiyorum. Çünkü kafadaki fikrin yazıya geçirilişinin hiç kolay olmadığını biliyorum. Aklıma bazı fikirler geliyor ve bunları aktarmak istiyorum. Bunun yolu olarak da, şu an için düz yazıyı seçtim. Bu, belki ileride filme ya da hikayeye dönüşebilir; ya da konuşarak aktarılabilir. Ama ben yazılı olsun ve bir yerde saklansın istiyorum. Onun için internet kütüğüm olarak bu sayfayı açtım.
Daha fazlasını oku…

Yaklaşık 1 ay önce bu blogta neler yazılacağını yazmıştım kısaca. Zaten belli bir süreden beridir de bunu uyguluyordum. Ama bir şeylerin eksik olduğunun farkına vardım, o da şu ki kendimi yeterince ifade edemiyorum veya etsem de yanlış anlaşılıyorum. Biraz bu cümleyi açalım:

Konumunuz, kişiliğiniz ve toplumdaki yeriniz gereği birtakım şeyleri yazamıyorsunuz. Bu da benim ‘Herkes şeffaf (maskesiz) olmalı’ görüşüme ters düşüyor açıkçası. Diğer taraftan, bazı şeyleri açıklıkla yazsam da insanlar bunları ters anlayabiliyor, hatta direkt ters anlıyor. Daha önce herkese açık bir alanda hiç böylesine itiraf görmemiş bir kişi, bunun ardında artniyet aramaya kalkışıyor veya beni çok saf bulup acımaya kalkıyor. Şunu açıklıkla belirtiyim ki acınmaktan nefret ediyorum. Fiziksel özelliklerim dolayısıyla hayatımda bir sürü kişi tarafından acınmaya, küçük görülmeye ve hatta aşağılanmaya maruz kaldım. Ve artık buna mecbur kalmak istemiyorum. Hiç olmazsa asgari düzeye indirmeye çalışıyorum.

Bütün bu sebepler yüzünden, bu blogta kişisel hayatıma notlar bulamayacaksınız artık. Sadece sinema, müzik, vb. tanıtım ve eleştirileri; kişisel düzeye inmeden politik ve felsefik yazılar ve gezi yazıları okuyacaksınız bu blogta. Diğer tüm yazılar da günlük formatında başka bir yere yazılacaktır. Belki günün birinde bunları da okursunuz.

Bu blog açılalı 2 yılı geçti. Ağırlıklı sinema yazmayı düşünürken kimi zaman politika kimi zaman felsefi ikilemler yazıldı bu sayfaya. Kimi gün oldu 3 yazı yazıldı, kimi ay oldu sadece 1 yazı konabildi.

Şimdi şaşırmışsınızdır, neden böyle bir hesaplaşmaya girdin diye. Geçen hafta yazlıkta boş boş düşünürken, bir açıklama yapmak istedim. Bir blogtur sanal aleme açılıyor, lakin nedir, necidir? Mesela martta blogun ana başlığı değişti, neden değişti? Ayrıca genel olarak bir yazı yazmak istedim, bu blogun var olma sebebini anlatan.

Dediğim üzere 2 yıl önce, Mayıs 2007’de açıldı bu blog. O zamanki tek amacım, yazılarımı istediğim gibi yayınlamaktı. Ortabahçe’de (İTÜ Makine dergisi) kimi sayı 3 yazım yayınlasa da beni doyurmuyordu ve öylesine yazmak istiyordum.

Ayrıca sanal şöhret olmak gibi salak bir düşüm de vardı. Daha toyuz tabii, her yerde blogun reklamını yaptık. Sanki bir giren ikinciye hayran kalacak. Sonradan kafaya dank etti ki blog olayı okunmak için değil, yazmak için olan bir olgu. (Tabii ticari blogları konsept dışında tutuyoruz) Şimdilerde gün geliyor, kimse okumasa da salakça yazsam diyorum. Çünkü nedense okunma hissi bende bir otosansür oluşturuyor. Şu sıralar bu garip duyguma ket vurmaya çalışıyorum.

Gelelim isim meselesine. Blogun ismi neredeyse 2 yıl ‘Artun’un Sanal Evi’ydi. Amaç, düşüncelerimin internette toplanacağı bir havuz olduğuydu. Şimdi ise ‘Bir Entelin Sayıklamaları’. İsmin kökeni ocak ayındaki ‘3. Dünya Savaşı’ (link de burada) yazıma dayanıyor. O yazıda şöyle demiştim: “Entel, her boku bildiğini sanıp aslında bir bok bilmeyen insanlık müsveddesidir.” Dalga geçtiğimi sananlar olabilir ama gayet ciddiyim ve ben de bir entelim. Sayıklama kısmına gelirsek, bildiğiniz üzere sayıklama, bir sarhoş, hasta veya delinin saçma sapan konuşmasından ibarettir. Bazen normal insanlar da bir konu üzerine saçma şeyler söyleyebilir. İşte ben de bir entel olarak saçmalıyorum.

Buradaki asıl niyetim bu blogu çok ciddiye almamanız. Sonuçta ben bir insanım ve edebi bir kişilik veya bir gazeteci değilim. Kendime göre bir şeyler karalıyorum. Yazdıklarım bana o anda doğru geliyor lakin bu, sizin doğrunuz olmayabilir. Burası benim sayfam, bir nevi tapulu malım, istediğimi yazarım ama bu hiçbir şekilde sizi bağlamamalı.

Konu olaraksa belli bir başlığı olmayacak bu blogun. Sinema, politika, felsefe, psikoloji, anı, deneme, gezi, vs. O an ne gelirse aklıma o olacak.

Bu blogun hikayesi de böyle işte! Bu blog açılalı 2 yılı geçti. Ağırlıklı sinema yazmayı düşünürken kimi zaman politika kimi zaman felsefi ikilemler yazıldı bu sayfaya. Kimi gün oldu 3 yazı yazıldı, kimi ay oldu sadece 1 yazı konabildi.

Şimdi şaşırmışsınızdır, neden böyle bir hesaplaşmaya girdin diye. Geçen hafta yazlıkta boş boş düşünürken, bir açıklama yapmak istedim. Bir blogtur sanal aleme açılıyor, lakin nedir, necidir? Mesela martta blogun ana başlığı değişti, neden değişti? Ayrıca genel olarak bir yazı yazmak istedim, bu blogun var olma sebebini anlatan.

Dediğim üzere 2 yıl önce, Mayıs 2007’de açıldı bu blog. O zamanki tek amacım, yazılarımı istediğim gibi yayınlamaktı. Ortabahçe’de (İTÜ Makine dergisi) kimi sayı 3 yazım yayınlasa da beni doyurmuyordu ve öylesine yazmak istiyordum.

Ayrıca sanal şöhret olmak gibi salak bir düşüm de vardı. Daha toyuz tabii, her yerde blogun reklamını yaptık. Sanki bir giren ikinciye hayran kalacak. Sonradan kafaya dank etti ki blog olayı okunmak için değil, yazmak için olan bir olgu. (Tabii ticari blogları konsept dışında tutuyoruz) Şimdilerde gün geliyor, kimse okumasa da salakça yazsam diyorum. Çünkü nedense okunma hissi bende bir otosansür oluşturuyor. Şu sıralar bu garip duyguma ket vurmaya çalışıyorum.

Gelelim isim meselesine. Blogun ismi neredeyse 2 yıl ‘Artun’un Sanal Evi’ydi. Amaç, düşüncelerimin internette toplanacağı bir havuz olduğuydu. Şimdi ise ‘Bir Entelin Sayıklamaları’. İsmin kökeni ocak ayındaki ‘3. Dünya Savaşı’ (link de burada) yazıma dayanıyor. O yazıda şöyle demiştim: “Entel, her boku bildiğini sanıp aslında bir bok bilmeyen insanlık müsveddesidir.” Dalga geçtiğimi sananlar olabilir ama gayet ciddiyim ve ben de bir entelim. Sayıklama kısmına gelirsek, bildiğiniz üzere sayıklama, bir sarhoş, hasta veya delinin saçma sapan konuşmasından ibarettir. Bazen normal insanlar da bir konu üzerine saçma şeyler söyleyebilir. İşte ben de bir entel olarak saçmalıyorum.

Buradaki asıl niyetim bu blogu çok ciddiye almamanız. Sonuçta ben bir insanım ve edebi bir kişilik veya bir gazeteci değilim. Kendime göre bir şeyler karalıyorum. Yazdıklarım bana o anda doğru geliyor lakin bu, sizin doğrunuz olmayabilir. Burası benim sayfam, bir nevi tapulu malım, istediğimi yazarım ama bu hiçbir şekilde sizi bağlamamalı.

Konu olaraksa belli bir başlığı olmayacak bu blogun. Sinema, politika, felsefe, psikoloji, anı, deneme, gezi, vs. O an ne gelirse aklıma o olacak.

Bu blogun hikayesi de böyle işte! Bu blog açılalı 2 yılı geçti. Ağırlıklı sinema yazmayı düşünürken kimi zaman politika kimi zaman felsefi ikilemler yazıldı bu sayfaya. Kimi gün oldu 3 yazı yazıldı, kimi ay oldu sadece 1 yazı konabildi.

Şimdi şaşırmışsınızdır, neden böyle bir hesaplaşmaya girdin diye. Geçen hafta yazlıkta boş boş düşünürken, bir açıklama yapmak istedim. Bir blogtur sanal aleme açılıyor, lakin nedir, necidir? Mesela martta blogun ana başlığı değişti, neden değişti? Ayrıca genel olarak bir yazı yazmak istedim, bu blogun var olma sebebini anlatan.

Dediğim üzere 2 yıl önce, Mayıs 2007’de açıldı bu blog. O zamanki tek amacım, yazılarımı istediğim gibi yayınlamaktı. Ortabahçe’de (İTÜ Makine dergisi) kimi sayı 3 yazım yayınlasa da beni doyurmuyordu ve öylesine yazmak istiyordum.

Ayrıca sanal şöhret olmak gibi salak bir düşüm de vardı. Daha toyuz tabii, her yerde blogun reklamını yaptık. Sanki bir giren ikinciye hayran kalacak. Sonradan kafaya dank etti ki blog olayı okunmak için değil, yazmak için olan bir olgu. (Tabii ticari blogları konsept dışında tutuyoruz) Şimdilerde gün geliyor, kimse okumasa da salakça yazsam diyorum. Çünkü nedense okunma hissi bende bir otosansür oluşturuyor. Şu sıralar bu garip duyguma ket vurmaya çalışıyorum.

Gelelim isim meselesine. Blogun ismi neredeyse 2 yıl ‘Artun’un Sanal Evi’ydi. Amaç, düşüncelerimin internette toplanacağı bir havuz olduğuydu. Şimdi ise ‘Bir Entelin Sayıklamaları’. İsmin kökeni ocak ayındaki ‘3. Dünya Savaşı’ (link de burada) yazıma dayanıyor. O yazıda şöyle demiştim: “Entel, her boku bildiğini sanıp aslında bir bok bilmeyen insanlık müsveddesidir.” Dalga geçtiğimi sananlar olabilir ama gayet ciddiyim ve ben de bir entelim. Sayıklama kısmına gelirsek, bildiğiniz üzere sayıklama, bir sarhoş, hasta veya delinin saçma sapan konuşmasından ibarettir. Bazen normal insanlar da bir konu üzerine saçma şeyler söyleyebilir. İşte ben de bir entel olarak saçmalıyorum.

Buradaki asıl niyetim bu blogu çok ciddiye almamanız. Sonuçta ben bir insanım ve edebi bir kişilik veya bir gazeteci değilim. Kendime göre bir şeyler karalıyorum. Yazdıklarım bana o anda doğru geliyor lakin bu, sizin doğrunuz olmayabilir. Burası benim sayfam, bir nevi tapulu malım, istediğimi yazarım ama bu hiçbir şekilde sizi bağlamamalı.

Konu olaraksa belli bir başlığı olmayacak bu blogun. Sinema, politika, felsefe, psikoloji, anı, deneme, gezi, vs. O an ne gelirse aklıma o olacak.

Bu blogun hikayesi de böyle işte!